Ondertussen in China…

Door Louise Kleinherenbrink

Lieve Allemaal,

We hebben ruim de helft van onze reis erop zitten en we raken iets meer gewend aan de hitte, het klooster en een beetje China. Het is wel duidelijk dat we in dit klooster natuurlijk op een heel klein eiland in China zitten. Wat wij leren kennen is het enthousiasme van monniken en leken over het Boeddhisme als religie. In China is de algemene trend dat Boeddhisme als opvoeding gebruikt moet worden en niet als religie. Religie is ook nog steeds illegaal, maar wordt gedoogd. Elke religie hier is verbonden met de staat en staat onder strenge controle.

Gisteren, dinsdag zijn we met André en Ton naar een universiteit in Peking geweest. Zij waren daar uitgenodigd om een lezing te houden. De vraag was hoe een Europese wetenschapper bij het Chinese Ch’an Boeddhisme uit kan komen en de verschillen tussen Westers en Oosters Boeddhisme. Na deze lezingen volgden boeiende discussies. Dit is allemaal gefilmd en kan misschien op onze website worden gezet, zodat iedereen een beetje onze reis mee kan beleven.

We hebben kennisgemaakt met een monnik die cartoons maakt over het kloosterleven. Er zijn ook een aantal mensen die animatiefilmpjes maken hier. Het gebeurt met kleipoppetjes en is een intensief werk. De resultaten zijn heel informatief en vooral ongelofelijk humoristisch. Ik hoop dat t.z.t we hiervan ook iets in Nederland kunnen zien.

Morgen gaan we naar  de Verboden Stad. Een van de leken zal ons rondgidsen. Tot vorig jaar heeft zij daar in een museum gewerkt. De temperatuur zal morgen 40 graden zijn en er wordt ons aangeraden paraplu’s mee te nemen tegen de zon. We zijn heel benieuwd hoe het eruit zal zien en boeiend om een klein beetje Chinese geschiedenis mee te maken.

Hartelijke groet van een oververhitte correspondent in China.

De kwaliteit van de meegestuurde foto’s was ditmaal mager.
Uiteraard plaatsen we ze toch en hopen op betere exemplaren wanneer Louise weer terug is.

1 gedachte over “Ondertussen in China…”

  1. Mical Sikkema

    Goh Louise,
    Heel, HEEL, hartelijk dank voor dit verhaal – dat een klein glimpje geeft van wat een ongelofelijke ervaring moet zijn…zo ver (in kilometers, maar meer in verschillen van ons gewone leven hier in NL en het westen) moet zijn).
    Ik hoor graag hier veel meer over, als jullie teruggekeerd zijn. Nog een prachtig avontuur – aan jullie allemaal – toegewenst en ook een veilige reis terug!

    heel veel liefs,
    Mical

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven