Zitten in verbondenheid

Ishin-denshin

In de decennia voorafgaand aan de zenweg, herinner ik me een gevoel van basale ontworteling. Zekerheden, zo die er al zijn, waren verdwenen, mijn katholieke wortels doorgesneden. Een diepe onrust had zich in mij genesteld. Uiterlijk leek er niets aan de hand. Het was in het Nijmegen van de jaren zeventig, bruisende stad, middelpunt van […]

Ishin-denshin Lees verder »

‘Een heilig geschenk’

Over intuïtie zijn de meningen verdeeld. Je hecht waarde aan de innerlijke stem of doet het als zweverig af. De laatste decennia is wereldwijd onderzoek gedaan naar onbewuste processen in de hersenen. Het bleek dat intuïtie of zesde zintuig aantoonbaar en biologisch verklaarbaar is en het is geen bovennatuurlijke gave. Door met aandacht te luisteren

‘Een heilig geschenk’ Lees verder »

Fris als de morgendauw

“Alle boeddhistische teksten van de eerste Chinese patriarchen Bodhidharma en Seng-ts’an[1], tot Japanse zenmeesters zoals Dōgen’, om er slechts een paar te noemen, zeggen iets over de werking van de hartgeest. De teksten brengen iets van het grote mysterie tot uitdrukking, maar wat zeg jij?” Het is een tekst uit het boek ‘Je kunt er

Fris als de morgendauw Lees verder »

We zijn al één

Bijna twintig jaar geleden kwam ik voor de eerste keer op een sesshin van Maha Karuna Ch’an. In de zomer van 1998 had ik al een interview gelezen in het tijdschrift Boeddhisme met Ton Lathouwers, dat een gevoelige snaar had  geraakt. Daar moet ik zijn, dacht ik; het duurde nog zes jaar voor ik die

We zijn al één Lees verder »

Liefde is een deugd

Het is lente en ondanks het stormachtige weer van begin april beginnen de kleuren overal door te breken in een veelheid van tinten groen, wit, roze en geel. Nog maar zes á zeven weken geleden waren het kale takken; het blijft een wonder. Iedere lente doet het me denken aan Lentewind: “Breek je een kersenboom

Liefde is een deugd Lees verder »

Er is alleen maar dit

Vrijwel iedere zentraining begint met een simpele instructie over de houding van zazen, van ‘alleen maar zitten’, in oud verbasterd Chinees-Japans, shikantaza. Ik hoor nog de stem van mijn eerste leraar Nico Tydeman die de zitinstructie altijd afsloot met de regel: ’Niets veranderen, niets verbeteren; er is alleen maar dit’ en dan klonk de gong

Er is alleen maar dit Lees verder »

Samsara is nirvana

De top vier van de grootste stress factoren in het leven zijn: overlijden van een dierbare, ernstige ziekte, een scheiding en verhuizen. De laatste is van een iets andere orde. Daar zit ik zelf momenteel middenin en dat is wel stressvol, maar niet zo erg. Bij ziekte en overlijden of een scheiding staat je leven

Samsara is nirvana Lees verder »

Vrede in ons hart

Op 21 december bereikte de zon het meest zuidelijke punt op de steenbokskeerkring[1]. Ze klimt alweer in noordelijke richting naar de evenaar. Het is de tijd van de midwinter-zonnewende, waarop sinds prehistorische tijden de oude culturen van Noord Europa hun lichtfeesten vierden; de duisternis overwonnen en in blijde verwachting van de lengende dagen met de

Vrede in ons hart Lees verder »

‘Dit mens-zijn is een soort herberg’

Bij het doorbladeren van teksten die ik in de gevangenis gebruikte toen ik daar in de pre-coronatijd anderhalf jaar de meditatiegroep begeleidde, kwam ik de volgende regel tegen: ‘Wie zich eenzaam voelt en eraan lijdt, heeft nog niet de rijke bronnen ontdekt die ieder mens van nature bezit’[1]. Er heerst eenzaamheid in Penitentiaire Inrichtingen! Zo’n

‘Dit mens-zijn is een soort herberg’ Lees verder »

Scroll naar boven